Journalist voor één dag

Op 21 februari verscheen er een speciale editie van Het Belang van Limburg. Een volledige krant gemaakt door burgemeesters. Ik had het geluk mee te mogen met Jan Bex op buitenlandse missie met Premier Michel. Het relaas van die dag vind je hieronder terug.

“Kazernes sluiten? Geen goed idee”

LÄSNA“Als het van mij afhangt, sluiten er geen kazernes. Na het materieel moet er nu geïnvesteerd worden in personeel. De bestaande kazernes blijven dan beter open.” Premier Michel had een warme boodschap voor Belgische militairen in een nochtans bar koud kamp in the middle of nowhere in Estland. 265 Belgische militairen, onder wie 30 Limburgers, laten zien dat de NAVO wel degelijk haar Baltische lidstaten wil beschermen tegen Russische dreiging.

Van onze verslaggevers ter plaatse Thomas Vints, burgemeester Beringen en Jan BEX

Min drie, maar het voelt als min vijftien. Een harde, snijdende wind jaagt sneeuwvlokken tot binnenin een open loods. De premier wilde immers met en bij de soldaten een warme maaltijd nuttigen. Beringenaar Thomas Vints (31), de jongste burgemeester van Limburg en voor één dag mee reporter, is ook verrast door de weeromslag. Enkele uren eerder, aan de overzijde van de Finse Golf waar Charles Michel in Helsinki zijn Finse collega Sipilä ontmoette, was het weer best te harden. Nu spant de burgemeester van Beringen zijn sjaal wat harder aan en zet de kraag recht van zijn colbertjasje.

 Op tafel

Dan is een premier beter omkaderd tijdens zo’n werkbezoek. In Helsinki daarstraks nog in maatpak, nu springt Michel met pet en in een warme parka op een tafel. Een oerbeeld, een politicus die op een tafel springt: “Wij zijn hier uit respect voor jullie. Defensie is een zeer belangrijk departement, voor de nationale veiligheid en voor onze democratische waarden. De regering heeft gekozen om opnieuw te investeren. Die lijn wil ik doortrekken. Als we onze verplichtingen willen nakomen, zullen we meer nieuwe mensen moeten aanwerven. Ik vind het geen goed idee om kazernes te sluiten.”

Thuisfront

Genoteerd. Ook al is 26 mei niet meer zo ver weg, bij dit publiek valt die boodschap in het algemeen goed. Het gros van de 265 Belgen die meedoen aan NAVO-oefening in Estland zijn dan ook infanteristen van de Ardense Jagers, die Waalse eenheid met hun groene appelflap-baretten. De Limburgse militairen komen dan weer vooral uit het 18de bataljon Logistiek in Leopoldsburg. Zij zorgen sinds midden januari tot eind mei dat de zowat 1.500 Britten, Esten en Belgen op het terrein alles geleverd krijgen wat nodig is om een beetje indruk te maken op de grote Russische beer, 100 km verderop.

Eén van dat dertigtal Limburgers is wapenmaker Christoph Vertessen, een 22-jarige sergeant uit Beverlo, een van de vier Beringse deelgemeenten. “Deze oefening is zeker nuttig. We laten als NAVO toch zien dat we een land als Estland niet in de steek laten.”

Waarna het al snel gaat over het thuisfront: “Uw verkiezingsaffiche heeft thuis nog in de straat gehangen”, zegt Christoph tegen zijn burgemeester. “Ik meende dat u kleiner zou zijn. En ja, ik was een beetje verrast dat we een nieuwe burgemeester hebben in Beringen, maar verandering is daarom niet slecht. We zullen wel zien over zes jaar.”

Faire deal, vindt Thomas Vints dat. Zelfs de 90-jarige grootmoeder van Christoph, die hij normaal wekelijks bezoekt in Beringen-centrum, wordt een gespreksonderwerp. Vints: “Zijn oma maakt zich wat zorgen over de herinrichting van het marktplein. Maar de bestrating die we voorzien, zal juist minder glad zijn bij regenweer.”

Kerntaak

Terug naar Defensie. Thomas Vints weet in elk geval dat Defensie nog altijd de grootste werkgever in Limburg is. Dus stelt hij die vraag aan de premier. Immer-enthousiast herhaalt die zijn boodschap: “Als het van mij afhangt, sluiten er geen kazernes. We moeten juist herinvesteren in het personeel.”

Al is Vints geen defensiespecialist, veiligheid interesseert hem heel zeker wel. “De kost van de F-35’s gelijkstellen met het aantal ziekenhuisbedden is appels met peren vergelijken. Voor de veiligheid van de burgers zorgen, is een kerntaak van een land. Al vraag ik me wel af wat in een mondiale wereld natiestaten daarin nog kunnen betekenen. Een Europese aanpak lijkt me aangewezen. Dat inzicht heb ik duidelijk ook bij premier Michel gehoord.”